به نقل از «ایران آنلاین»

هولی با طبیعت چه میکند؟

تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۵۷۷۱۲

آخر هفته رنگی در کنار دوستان. هر رنگی زیباست جز دورنگی. خاطرات رنگی تکرار نشدنی در کنار سواحل. مریم طالشی گزارش نویس

ایران آنلاین /    این جملات می‌تواند دل هر کسی را ببرد، خصوصاً اگر ضمیمه‌اش چند عکس پر رنگ و لعاب باشد. وقتی می‌گوییم پررنگ و لعاب، یعنی به معنای واقعی کلمه رنگارنگ؛ آنقدر که تقریباً چیزی جزرنگ در تصاویر به چشم نمی‌آید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

صورت‌ها، دست‌ها، لباس‌ها، درخت‌ها، کف زمین و خلاصه هرآنچه را در عکس می‌بینید رنگی است. رنگ‌های تند و چشمگیر. زرد قناری، فسفری، سبز، قرمز، سرخابی، آبی لاجوردی، نارنجی. جماعت آنقدر خوشحالند که خنده‌هایشان به خارج از عکس سرایت می‌کند. بی‌ آنکه خودتان بخواهید از دیدن آن همه رنگ شاد می‌شوید. آنها هم همین را می‌خواهند. ترغیب شما به شرکت در جشن رنگ.

 برگزار‌کننده تور به شما وعده می‌دهد آخر هفته‌ای رؤیایی را خواهید گذراند، آنقدر که خاطره خوشش را هیچ وقت فراموش نخواهید کرد. چقدر هم عالی. بدون اینکه هزینه سفر به هند را بدهید، همین جا در جشن رنگ شرکت می‌کنید. آخر می‌دانید «هولی» یا همان جشن رنگ که به آن جشنواره رنگ‌ها هم می‌گویند، جشن ملی و مذهبی و از اعیاد رسمی هندوستان است که در بهار برگزار می‌شود. اینجا اما کسی کاری به این ندارد که فلسفه و پیشینه و خاستگاه این جشن چیست و اصلاً چرا برگزارش می‌کنند؛ آنها فقط می‌خواهند شاد باشند، هروقت بشود و هرجا که باشد. شادی اما به چه قیمتی؟ محمد یکی از کسانی است که در جشن رنگ شرکت کرده. دو ماه پیش در شیراز. «خیلی خاطره خوبی بود. اصلش مال هند است و من قبلاً عکس‌های آن را دیده بودم. وقتی شنیدم اینجا هم برگزار می‌شود، خب خوشم آمد شرکت کنم. واقعاً هم خوش گذشت. دویست و سی چهل نفر بودیم. از جاهای مختلف تور آورده بودند. هرچه تعداد بیشتر باشد، بیشتر خوش می‌گذرد. اصلش این است که تعداد بالا باشد. خارج شهر رفتیم. جای خلوت و دنجی هم بود. رفتیم و چند ساعت روی هم رنگ‌ پاشیدیم و از سر تا نوک پا رنگی شدیم. خیلی هم راحت پاک شد رنگ‌ها. لباس اضافه برده بودیم و عوض کردیم. با یک شست‌و‌شوی ساده هم رنگ‌ روی لباس‌ها پاک شد.» رنگ روی دست و صورت و لباس‌ها با یک شست‌و‌شوی ساده پاک می‌شود اما رنگی که در طبیعت باقی می‌مانَد چطور؟ «این رنگ‌ها اصلاً ضرری ندارد. گیاهی است و جذب طبیعت می‌شود. مثل رنگ‌های مجاز خوراکی است. برای ما مستقیم از هندوستان می‌آورند. همان رنگی است که آنجا هم استفاده می‌شود. این همه سال است که دارند جشن رنگ می‌گیرند. اگر مشکلی داشت که اعلام می‌کردند.» این را یکی از برگزارکنندگان تور جشن رنگ در یکی از جزایر جنوب کشور می‌گوید. می‌گوید فعلاً به‌خاطر گرمای شدید هوا تور نمی‌گذارند اما از یک ماه دیگر دوباره تورها شروع می‌شود. با تورهای گردشگری که از تهران می‌آید لینک هستند و یکی از برنامه‌های تفریحی که آنها به مسافران پیشنهاد می‌دهند همین جشن رنگ است که در ساحل برگزار می‌شود. البته که جشنواره رنگ در هند سالی یک بار در بهار برگزار می‌شود اما از آنجایی که از هر چیز آنچه را که دوست داریم دریافت می‌کنیم، اینجا هر وقت دلمان بخواهد جشن رنگ می‌گیریم. مهم نیست رنگ‌ها از کجا می‌آیند؛ از هندوستان یا همین راسته مولوی خودمان، مسأله این است که اصولاً ادعا درباره اینکه برای محیط زیست ضرری ندارند، درست نیست. عقیل جاسمیان، پژوهشگر و فعال حقوق محیط زیست در گفت‌و‌گو با «ایران» در این باره می‌گوید:«رنگ گیاهی خیلی گران است و اینکه می‌گویند از رنگ گیاهی در این جشن‌ها استفاده می‌شود دروغ است. اصولاً برپاکنندگان این تورها فقط به سود مالی فکر می‌کنند و برایشان هم اهمیتی ندارد چه بلایی دارند سر محیط زیست می‌آورند.» اما اصلاً از چه زمانی و چرا برپایی چنین تورهایی در ایران باب شد؟ این فعال حقوق محیط زیست در پاسخ به این سؤال می‌گوید: «برگزاری چنین تورهایی در چند سال اخیر باب شده و از جایی شروع شد که بعضی‌ها که در زمان برپایی جشن هولی هند به آنجا سفر کرده یا عکس‌ها را دیده بودند به فکرشان رسید چنین جشن‌هایی را اینجا هم برگزار کنند بدون اینکه اصلاً به فلسفه برگزاری این جشن و آثار مخربی که روی محیط زیست دارد فکر کرده باشند. در واقع این کار را برای ایجاد شادی و هیجان شروع کردند. در شهرهایی مثل تهران، مشهد، شیراز و شهرهای خوزستان چنین تورهایی برگزار شد. رنگ‌های پودری را به طبیعت می‌برند و همه جا را آلوده می‌کنند و مدعی هستند آسیبی ندارد. می‌گویند رنگها با آب پاک می‌شود اما واقعیت این است که رنگ وارد خاک می‌شود و آب‌های زیرزمینی را آلوده می‌کند. از طرفی چون برای شستن رنگ از دست و صورت نیاز به آب هست، بیشتر این تورها در مکان‌های نزدیک به آب برپا می‌شود که دیگر معلوم است چه ضرری برای منابع آبی دارد. در تهران می‌دانم که سمت جاجرود تور می‌گذاشتند و سمت لفور و شیرگاه هم شنیده بودم که این برنامه را اجرا کرده‌اند. مسأله این است که برای اینکه چند تا عکس بگیرند می‌روند و در این تورها شرکت می‌کنند اما آثار مخربش باقی می‌ماند. تا همین یک ماه پیش دیده بودم فراخوان تورها را. البته تعدادش از قبل کمتر شده اما باز هم هست. ما بارها اعلام کردیم و گفتیم اگر می‌خواهید این کار را هم بکنید در حیاط خانه خودتان یا باغ و فضای خصوصی بکنید که طبیعت را آلوده نکند. خیلی‌ها هم ادعا می‌کنند برای تور باغ یا مزرعه خصوصی کرایه می‌کنند که البته معمولاً این‌طور نیست چون همان‌طور که گفتم برگزارکنندگان تور در وهله اول به سود مالی خودشان فکر می‌کنند. به نظرم فرهنگسازی و متوجه کردن افکار عمومی در این رابطه خیلی مهم است. خیلی‌ها هستند که در مواجهه با چنین برنامه‌هایی دچار جوزدگی می‌شوند و خیلی زود تحت تأثیر قرار می‌گیرند. می‌خواهند هرطور شده بروند و چند عکس داشته باشند تا در اینستاگرام‌شان بگذارند اما همین افراد اگر بدانند چه آسیبی به طبیعت و محیط زیست می‌زنند، شاید از شرکت در چنین تورهایی خودداری کنند و در موقعیت حامی محیط زیست قرار بگیرند که این خوب است. البته قوانینی بازدارنده برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست وجود دارد که مجازات‌های سنگینی برای آلوده‌کنندگان در نظر گرفته است. برای برخورد با این مسأله هم ما سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگل‌ها را داریم که محیط زیست مناطق چهارگانه را پوشش می‌دهد و در مورد سازمان جنگل‌ها هم باید از قبل مکان برگزاری را اطلاع دهیم و از آنجایی که فضاها زیاد است و معمولاً مکان تا روز جشن نامعلوم می‌مانَد این کار عملاً ممکن نیست. اما به هرحال قانون با آلوده‌کنندگان محیط زیست برخورد می‌کند و این افراد باید بدانند کارشان تبعات دارد.» روزی نیست که درباره آلودگی منابع آب و خاک خبری نخوانیم. خودمان دیگر خوب می‌دانیم شرایط کشور به لحاظ منابع آبی چقدر بحرانی است. حالا بیاییم و همین منابع موجود را هم به‌دست خودمان از بین ببریم. برگزاری تورهایی با نام طبیعت گردی بیشتر اوقات بیشترین ضررها را برای طبیعت دارند. می‌رویم و مناطق بکر را شناسایی می‌کنیم و همانجا بساط تور را می‌گسترانیم. در اینستاگرام کم ندیده‌ایم عکس‌های کمپینگ و تور طبیعت‌گردی در فلان منطقه را. کمپینگ در مناطق بکر یک جورهایی در این چند سال مُد شده، جوری که اگر تجربه‌اش نکرده باشی، حتماً چیزی کم داری. باید در جمع‌ها حرفی برای گفتن داشته باشی. حالا بماند که با پوشش گیاهی منطقه چه می‌کنیم و چطور یک منطقه بکر را به عرصه‌ای برای برگزاری تورهای هفته‌ای تبدیل می‌کنیم، اما چرا دلمان برای خودمان نمی‌سوزد؟ چند عکس یادگاری واقعاً ارزشش را دارد؟  

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۵۷۷۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زیستگاه های مرجانی خلیج فارس در معرض خطر

به گزارش خبرنگارخبرگزاری صدا و سیما معاون محیط زیستِ دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست، گفت: ۱۰۰ گونه آبسنگِ مرجانی در خلیج فارس در معرض نابودی ناشی از این چالش‌های زیست محیطی هستند.
سعید حاجی زاده گزارش می دهد :

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی